Şömine
Şömineler çok eskiden beri insanların ısınma ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra, ateşin dinlendirme ve romantizm etkisinden faydalanmasını da sağlamışlardır. Teknik olarak, açık ve kapalı şömine olarak sınıflandırılabilirler. Açık şömineler, yanma bölümü ortama açık olan, yanma miktarı tam olarak ayarlanamayan, etrafa ateş sıçrama ihtimali olan ve verimi düşük olan şöminelerdir. Kapalı şömine ile temel farkı ise; odunun yanması için gereken hava ile ortamın ısınması için gereken hava açık şöminelerde ayırt edilemez. Dolayısıyla da ısıttığınızı düşündüğünüz ortam havası bacadan dış mekâna çıkar. Kapalı şömineler ise birlikte monte edildikleri ısı odası sayesinde çok yüksek verimlilikte çalışırlar, dolayısıyla çok ekonomik bir ısınma aracıdır. Isı odası, özet olarak hazne etrafında yalıtımlı bir bölümün oluşturulmasıdır. Isı odasının alt kısmındaki menfezden giren ortam havası, hazne ve bir kısım borudaki ısıyı alarak üst taraftaki menfezden ortama döner. Bu işlem için her hangi bir fana ihtiyaç yoktur. İstediğiniz zaman odunun yanması için gereken hava miktarını azaltmak suretiyle yanma miktarını kontrol edebilirsiniz. Fiziki şartlar uygunsa evin diğer bölümlerini de ısıtmak mümkündür.
Çevreci bir yapı elemanıdır. Zararlı atık gaz söz konusu değildir. Bulundukları ortama artı değer katarlar. Şöminenin odak merkezi olma özelliğinden dolayı mekânların tasarımında birtakım avantajlar ve kolaylıklar sağlar. Mesela: Bir restoranın en kuytu ve en geri planda kalan köşesi şömine ile en cazip yeri haline gelebilir. Yapının şömineli olması pazarlama sırasında imaj vurgulaması yapılmak suretiyle ( şömineli villa, şömineli daire, vb. ) normal değerinden daha fazlaya satılabilir.
